Ο 36χρονος Γιώργος Παπέττας από το Παραλίμνι, κλήθηκε να πάρει μια απόφαση, που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Έγινε δότης μυελού των οστών και χάρισε ζωή σε έναν άλλο άνθρωπο, σε ένα παιδί.
Πριν μερικά χρόνια, είχε δώσει δείγμα στο Κέντρο Νεότητας Λιοπετρίου, όπου ήταν μέλος. Λίγο αργότερα, ένα τηλεφώνημα ήρθε να του θυμίσει εκείνη τη τη δειγματοληψία.. Του τηλεφώνησαν από το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα και του ανακοίνωσαν ότι ήταν αρχικά συμβατός με ένα καρκινοπαθή και τον ρώτησαν αν ήταν πρόθυμος να προχωρήσουν σε αναλύσεις προκειμένου να δουν αν ήταν απόλυτα συμβατός.
«Στο μυαλό μου πρώτα ήρθε ο προβληματισμός, ο οποίος όμως δεν κράτησε παρά μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Ακολούθησε μια ερώτηση στον εαυτό μου, μέσα από την οποία πήρα την απόφασή μου. Είπα στον εαυτό μου, αν ήμουν εγώ στην άλλη πλευρά; Ναι, μπορεί να σκέφτηκα ότι είναι επίπονο, αλλά είναι αστείος λόγος να συγκρίνεις τον πόνο, με την ανθρώπινη ζωή. Ο άλλος μπορεί να χάσει τη ζωή του και εσύ σκέφτεσαι τον πόνο; Αυτό είπα στον εαυτό μου».
Στη ζωή παίρνεις καθημερινά αποφάσεις. Συνήθως καλείσαι να πάρεις αποφάσεις για τη ζωή σου. Κάποιες φορές, όμως, θα κληθείς να πάρεις αποφάσεις που μπορεί να αλλάξουν τη ζωή άλλων ανθρώπων. Είναι αποφάσεις ζωής ή θανάτου…
«Μετά από λίγες μέρες, μου είπαν ότι ήμουν απόλυτα συμβατός.
Υπάρχουν δύο τρόποι να δώσεις δείγμα. Ο ένας είναι με επέμβαση όπου αφαιρείται ο μυελός και ο δεύτερος είναι δίνοντας αίμα. Ο δεύτερος τρόπος γίνεται όταν ο δέκτης είναι κάτω των δώδεκα ετών. Εγώ έκανα το δεύτερο τρόπο και για πεντέμισι ώρες έδινα αίμα. Από το ένα μου χέρι έπαιρναν αίμα και από το άλλο μου το επέστρεφαν. Ουσιαστικά φίλτραραν τον μυελό μέσω του αίματος, τον κρατούσαν και μου επέστρεφαν το αίμα μου. Φεύγοντας από το νοσοκομείο ήμουν λίγο καταπονημένος. Δεν είχα αντιληφθεί τι είχε γίνει. Το αντιλήφθηκα όταν πήρα ένα μήνυμα από κάποιον που έχασε άνθρωπο από καρκίνο και μου έλεγε ότι δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο μεγάλο είναι αυτό το πράγμα που έκανες.
Όποιος έχει αυτή την τύχη, να μην την πετάξει. Να το κάνει χωρίς αναστολές. Εγώ δεν έχω καθόλου συνέπειες ούτε στην υγεία μου, ούτε στη ζωή μου. Θυσίασα απλά μια νύχτα από τη ζωή μου για να ζήσει ένας άνθρωπος. Μια νύχτα πόνου, που και εκείνη δεν ήταν τόσο τραγική στην τελική. Ήταν λες και ήμουν με βαριά γρίπη. Δεν αντιστοιχείται με τη ζωή και το θάνατο. Το δείγμα που δίνουμε είναι ισόβιο. Μπορεί να σε καλέσουν σε πέντε με δέκα χρόνια και να σου πουν ότι είσαι συμβατός.
Για σένα είναι μερικά δευτερόλεπτα, για τους άλλους είναι ολόκληρη η ζωή τους…»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου