Αποσπάσματα από το βιβλίο «Όταν γεννιέσαι τρεις φορές, δωρεά οργάνων = δώρο ζωής», του Δημήτρη Στρατούλη.

Τα πολλαπλά οφέλη του δώρου της ζωής

Μεταμόσχευση είναι η εγχείρηση κατά την οποία υγιή όργανα, ιστοί ή κύτταρα μεταφέρονται από έναν εκλιπόντα ή ζωντανό δότη σ’ ένα χρονίως πάσχοντα ασθενή – λήπτη, με σκοπό την αποκατάσταση της λειτουργίας κάποιου οργάνου του, το οποίο βρίσκεται σε ανεπάρκεια. Η μεταμόσχευση αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της ιατρικής του 20ού αιώνα κι έχει καθιερωθεί πλέον ως αποτελεσματική θεραπευτική πρακτική. Μπορεί να βελτιώσει θεαματικά την ποιότητα ζωής. Για πολλά άτομα με σοβαρή ηπατική ή καρδιακή νόσο, μια μεταμόσχευση οργάνου διασφαλίζει όχι απλά τη θεραπεία τους αλλά την ίδια τη ζωή τους.

Η δωρεά οργάνων και ιστών είναι μια απόφαση μεγάλης ηθικής αξίας. Είναι η απόφαση να προσφέρεις, χωρίς οικονομικό ή άλλο αντάλλαγμα, ένα μέρος του σώματός σου για την ίδια τη ζωή, την υγεία και ευημερία ενός άλλου ανθρώπου. Aποτελεί την ύψιστη μορφή εθελοντικής προσφοράς, κοινωνικής και ατομικής αλληλεγγύης, ανθρωπισμού, αγάπης για τον πάσχοντα συνάνθρωπο, ανιδιοτέλειας, ατομικής ηθικής και αλτρουισμού. Μετατρέπει τον πόνο για την απώλεια αγαπημένου μας προσώπου σε δώρο ζωής για άλλους συνανθρώπους μας.

Από ένα θανόντα δότη οργάνων, μπορούν να σωθούν έως και 8 ασθενείς, που χρήζουν μεταμόσχευσης οργάνων. Επίσης, από τη δωρεά ιστών από ένα δότη μπορεί να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής ή ακόμη και να σωθούν έως και 100 ασθενείς.

Περισσότεροι από 1.400 συνάνθρωποί μας, που είναι εγγεγραμμένοι στην εθνική λίστα αναμονής του ΕΟΜ για μεταμόσχευση (1.235 νεφρού, 154 ήπατος και 40 καρδιάς, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2018), περιμένουν καρτερικά, με μέσο χρόνο αναμονής έξη – επτά χρόνια, για το χαρμόσυνο νέο, για το πολυπόθητο μόσχευμα.

H Ελλάδα είναι σταθερά στις τελευταίες θέσεις της Ε.Ε. στη δωρεά οργάνων, με τον αριθμό όσων με το θάνατό τους δώρισαν νέα ζωή σε ασθενείς, να κυμαίνεται την τελευταία πενταετία από 3,5 έως 6 ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 12 µε 14. Την ίδια στιγμή, η αναλογία για την Ισπανία και Πορτογαλία φτάνει το 47 και 34 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού αντίστοιχα. Tο 2016 στη χώρα µας έγιναν 151 µμεταμοσχεύσεις, στο Βέλγιο και στην Πορτογαλία, οι μεταμοσχεύσεις έφτασαν τις 1.032 και τις 846 αντίστοιχα.

Βασικοί λόγοι δισταγμού ή ακόμα και άρνησης των πολιτών ως προς τη δωρεά οργάνων στην Ελλάδα είναι η έλλειψη ενημέρωσης (65%) και η έλλειψη εμπιστοσύνης στο σύστημα Υγείας (45%).

Οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών, με τη μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης των νοσοκομείων του ΕΣΥ και την υποστελέχωσή τους, είχαν σοβαρή επίδραση στη στασιμότητα ή και μείωση των μεταμοσχεύσεων, που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στη χώρα μας.

Η αύξηση των μεταμοσχεύσεων θα δημιουργήσει τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό όφελος για τη χώρα μας:

– Θα αποσυμφορήσει τις πολυπληθείς λίστες αναμονής για μεταμόσχευση και πολλοί συμπολίτες μας νεφροπαθείς, καρδιοπαθείς, ηπατοπαθείς, λήπτες μυελού των οστών θα γλυτώσουν από το οδυνηρό και μακρόχρονο μαρτύριο τους, αφού θα μεταμοσχευθούν κι έτσι θα μπορέσουν να ζήσουν (καρδιοπαθείς, ηπατοπαθείς).

– Θα υπάρξει σημαντικό οικονομικό όφελος για τα ασφαλιστικά ταμεία και συνολικά για το δημόσιο, λόγω της μεγάλης διαφοράς κόστους ανάμεσα στη θεραπεία της χρόνιας ανεπάρκειας των συμπαγών οργάνων και της θεραπείας – υποστήριξης της μεταμόσχευσης. Tο μέσο πραγματικό κόστος του νεφροπαθούς υπό αιμοκάθαρση κατ’ έτος είναι 50.000 ευρώ. Αντίθετα, το κόστος ετήσιας παρακολούθησης ενός μεταμοσχευμένου ασθενούς δεν ξεπερνά τις 8.500 ευρώ.

Η υπέρβαση που απαιτείται σ’ αυτό τον τομέα, πρέπει να συντελεσθεί μέσα από ένα νέο εθνικό σχεδιασμό της μεταμοσχευτικής πολιτικής της χώρας μας από το υπουργείο Υγείας μέσω του ΕΟΜ, που θα λαμβάνει υπόψη τα επιτυχημένα διεθνή πρότυπα και θα αξιοποιεί και τη συσσωρευμένη ελληνική εμπειρία.

Οι σημαντικότερες προϋποθέσεις για την αύξηση των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας είναι οι εξής:

1. Η ενίσχυση με την αναγκαία δημόσια χρηματοδότηση, τον κατάλληλο εξοπλισμό και το κατάλληλο και αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των δημόσιων μεταμοσχευτικών κέντρων στη χώρα μας:

2. Η καλύτερη οργάνωση, η ενίσχυση και ο ουσιαστικός έλεγχος των μονάδων εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ), που αποτελούν την κύρια πηγή μοσχευμάτων, με την αναγκαία στελέχωση τους με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Χρειάζεται ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό και ειδική προσέγγιση και ενημέρωση των συγγενών του εν δυνάμει δότη.

3. Η ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου – κλειδιού των τοπικών και κεντρικών συντονιστών μεταμοσχεύσεων.

4. Ο σχεδιασμός από το δημόσιο και τους κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς μιας οργανωμένης, σοβαρής, πειστικής και συνεχούς καμπάνιας για την προβολή και διάδοση της αναγκαιότητας και χρησιμότητας της δωρεάς ιστών και οργάνων σώματος για μεταμόσχευση σε κάθε κοινωνικό χώρο και με κάθε πρόσφορο μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης.

Το βιβλίο μου «Όταν γεννιέσαι τρεις φορές, δωρεά οργάνων = δώρο ζωής», που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τόπος, με βάση την προσωπική εμπειρία μου των δύο μεταμοσχεύσεων νεφρού στις οποίες υποβλήθηκα μέσα σε μια διετία, θέλει, κυρίως, να συμβάλει στη διάδοση της δωρεάς οργάνων και την αύξηση των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας.

Πηγή:http://epohi.gr/ta-pollapla-ofelh-tou-dwrou-ths-zwhs/