Στην απώλεια της μητέρας της και στην δωρεά οργάνων που έγινε με αποτέλεσμα να σωθούν πέντε άνθρωποι μίλησε η Υπουργός Νίκη Κεραμέως στο Action 24.
«Είχα χάσει τον πατέρα μου πριν από τρεισήμισι χρόνια και το καλοκαίρι που μας πέρασε έχασα τη μητέρα μου. Την έχασα ξαφνικά, σχετικά νέα, 75 χρόνων ήταν, δεν είχε προβλήματα υγείας. Όποιος έχει βιώσει αυτόν τον ξαφνικό πόνο, νομίζω καταλαβαίνει γιατί ακριβώς μιλάω. Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε αυτή την απέραντη θλίψη και στην απώλεια του δικού σου ανθρώπου, η μόνη, τολμώ να πω παρηγοριά, ήταν ότι με το τέλος της δικής της ζωής έδωσε ζωή σε πέντε συνανθρώπους μας.
Όταν έπαθε αιμορραγικό εγκεφαλικό και όλα έδειχναν πως σιγά σιγά οδηγούμαστε σε εγκεφαλικό θάνατο, εκεί αναδύθηκε άμεσα ένα ερώτημα: εάν θα ήταν δυνατή η δωρεά οργάνων. Ομολογώ ότι και ο αδερφός μου και εγώ δεν ξέραμε κιόλας τότε εάν υπάρχουν και ηλικιακά όρια σε σχέση με το να δωρίσεις όργανα. Συζητήσαμε με τον θεράποντα ιατρό, ο οποίος και εκείνος έχοντας δει τα όργανά της, του είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι εμφανιζόντουσαν πάρα πολύ νεανικά. Δεν έκανε ποτέ καταχρήσεις, δεν έπινε, είχε μια πάρα πολύ υγιεινή ζωή γενικώς, τα όργανα ήταν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση. Στη δική μας περίπτωση δωρήθηκαν πέντε όργανα που ήταν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση.
Και πρέπει να σας πω με το χέρι στην καρδιά ότι εμένα με συγκλόνισε αυτή η διαδικασία. Με συγκλόνισε το γεγονός ότι με το τέλος της ζωής ενός ατόμου μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σε πέντε ανθρώπους, οι οποίοι ένα πράγμα περιμένουν, ένα τηλεφώνημα. Και αυτό το τηλεφώνημα ήρθε πέντε φορές στη δική μας περίπτωση και εκατοντάδες φορές συνολικά στην Ελλάδα.
Πέντε άνθρωποι σήμερα ζουν από τα όργανα της μητέρας μου κι αυτό είναι μια ανακούφιση στη μεγάλη θλίψη της απώλειάς της. Αμέσως μετά, ένιωσα την ανάγκη και μπήκα στην ιστοσελίδα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. Mου πήρε περίπου ένα λεπτό. Βάζεις τους κωδικούς taxis, υπάρχει άμεση διαλειτουργικότητα, βγαίνουν όλα τα στοιχεία σου, επιλέγεις εάν θες να δωρήσεις κάποιο ή περισσότερα όργανα, εάν ποτέ βρεθείς στην κατάσταση του εγκεφαλικού θανάτου. Γίνεται πάρα πολύ εύκολα.
Πλέον νομίζω ότι ο χρόνος κάνει θαύματα. Κάποιος με πλησίασε στην κηδεία και μου είπε “αυτό είναι το χειρότερο σημείο, από εδώ και πέρα θα γίνεται καλύτερο και σιγά σιγά θα κρατάς όλες τις θετικές αναμνήσεις”. Έχω αρχίσει λίγο να το βιώνω αυτό. Να ανατρέχω στις γλυκές αναμνήσεις. Δηλαδή ο χρόνος έχει πραγματικά έναν σημαντικά θεραπευτικό χαρακτήρα».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου