Ελληνίδα ζει πάνω από 30 χρόνια με την καρδιά που της μεταμόσχευσαν τα "μαγικά χέρια" του Μαγκντί Γιακούμπ
Η κ. Ιωάννα Λεβαντή, πρόεδρος του Συλλόγου Μαμοσχευμένων Καρδιάς - Πνεύμονα "Σκυτάλη", ζει πάνω από 30 χρόνια με ένα δώρο ζωής!
Μια πραγματική αγωνίστρια ζωής!
Η κ. Ιωάννα Λεβαντή όχι μόνο ζει αλλά είναι από τις λίγες περιπτώσεις παγκοσμίως μεταμοσχευμένων ασθενών που ζουν με το ξένο μόσχευμα πάνω από 30 ολόκληρα χρόνια. Στην κ. Λεβαντή έδιναν πέντε χρόνια ζωής, ωστόσο μετά τη μεταμόσχευση καρδιάς, στην οποία υποβλήθηκε το 1988, συνεχίζει να ζει με την καρδιά μιας 17χρονης, που χάθηκε σε τροχαίο, μέχρι και σήμερα.
Η επέμβαση έγινε στο περίφημο "Χέρφιλντ" της Αγγλίας, από τον παγκοσμίου φήμης γιατρό Σερ Μαγκντί Γιακούμπ, που έγινε γνωστός στο πανελλήνιο ως ο γιατρός του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η κ. Λεβαντή, που είναι και πρόεδρος του συλλόγου, γράφει τα όσα έζησε σε μια εποχή που η «μεταμόσχευση» ήταν άγνωστη επέμβαση στην Ελλάδα.
«Ήταν Μάιος του 1988. Έπειτα από μια πνευμονία ακολούθησαν τρεις μήνες με συχνές εισαγωγές σε νοσοκομείο, που κατέληξαν σε 5 ανακοπές λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας. Όλα αυτά σε ένα κορίτσι 23 ετών χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας μέχρι τότε.
Η μόνη λύση στο πρόβλημα: ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ, κάτι άγνωστο για τα δεδομένα της Ελλάδος.
Με αποσκευές την αγάπη από την οικογένεια και τους φίλους μου, την πίστη στο Θεό και τη θέληση για ζωή ξεκίνησα το ταξίδι προς την ελπίδα. Η πρόγνωση των γιατρών ήταν ''5 χρόνια, το πολύ, μέσα σε γυάλα''. Τον Οκτώβριο 1988 γίνεται η πρώτη επαφή με τον καθ. Μαγκντί Γιακούμπ και η ετυμηγορία είναι ''Μεταμόσχευση''. Ο καιρός περνάει και τον Φεβρουάριο 1989 με κάλεσαν για την επέμβαση. Στις 18 Φεβρουαρίου μεσάνυχτα μπαίνω στο χειρουργείο. Πριν περάσουν 2 ώρες μια νέα καρδιά κτυπούσε μέσα μου. Δεκαοχτώ μέρες στο νοσοκομείο και δεν πίστευα το ρυθμικό χτύπο της.
Η επιστροφή στην Ελλάδα γεμάτη αισιοδοξία, χαμόγελα και ελπίδα για μια φυσιολογική ζωή που δεν θα είχα την ευκαιρία να ζήσω, αν οι γονείς ενός κοριτσιού 17 χρόνων, που σκοτώθηκε σε τροχαίο, δεν έλεγαν το μεγάλο ''ΝΑΙ'' στη δωρεά οργάνων.
Τα πέντε χρόνια έγιναν τριάντα και ακολουθώντας πιστά τα λόγια «πρέπει να σεβαστείς το μόσχευμα, αν θέλεις να σε σεβαστεί και αυτό» και έχοντας συνοδοιπόρους την ΑΓΑΠΗ και την ΕΛΠΙΔΑ συνεχίζω να ζω, να προσφέρω, να αγωνίζομαι και να υμνώ μαζί με πολλούς άλλους τώρα πια τη δωρεά οργάνων ως τη μεγαλύτερη πράξη αλτρουισμού, προσφοράς και αγάπης προς το συνάνθρωπο. Τα όργανα είναι πολύτιμα, αν σκεφτείτε ότι από έναν δότη, μπορούν να σωθούν 9 άτομα που υποφέρουν. Είναι άδικο να μην τα χρησιμοποιούμε λόγω προκαταλήψεων και ελλιπούς ενημέρωσης.
«Μην κρατάτε τα όργανά σας για τους ουρανούς. Οι ουρανοί ξέρουν ότι τα χρειαζόμαστε στη Γη» ήταν το πιο εκφραστικό μήνυμα που είχα δει στο Harefield».
Η τότε 23χρονη Ιωάννα με την επιστροφή της στην Ελλάδα αφιερώθηκε στην προώθηση της δωρεάς οργάνων και των μεταμοσχεύσεων προσεγγίζοντας τους ανθρώπους που ήταν σε τελικό στάδιο καρδιακής ή πνευμονικής ανεπάρκειας. Μαζί με συνοδοιπόρους ίδρυσαν δυο χρόνια μετά, το 1991 την «ΣΚΥΤΑΛΗ» κι έκτοτε είναι συνεχώς στην πρωτοπορία της συλλογικής προσπάθειας για την προώθηση της ιδέας της δωρεάς οργάνων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου