Με αφορμή τη μεγάλη γιορτή του ενημερωτικού προγράμματος Organmeetings του Ιδρύματος Ωνάση για τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις, η 20χρονη Δήμητρα Ντίλιου που υποβλήθηκε πρόσφατα σε μεταμόσχευση πνεύμονα μίλησε στο NEWS 24/7 και συγκλονίζει με τα λόγια της..
Απόσπασμα συνέντευξης
Τι πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζατε και χρειαστήκατε μεταμόσχευση;
Αναπνευστική ανεπάρκεια τελικού σταδίου λόγω επιδείνωσης της αναπνευστικής μου λειτουργίας, η οποία οφειλόταν στη δυσμενή εξέλιξη μακροχρόνιας νόσου (Κυστική Ίνωση). Η Κυστική Ίνωση είναι γενετική νόσος που προκαλεί συστηματικές αναπνευστικές λοιμώξεις και σταδιακά περιορίζει την αναπνευστική ικανότητα, προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες και το πάγκρεας.
Πότε έγιναν τα συμπτώματα έντονα και πόσο επηρέασαν την καθημερινότητά σας;
Τα συμπτώματα εμφανίστηκαν το 2018 και σταδιακά άρχισε η έκπτωση της αναπνευστικής μου λειτουργίας. Η επιδείνωση αυτή καθόρισε την καθημερινότητά μου γιατί ήμουν εξαρτημένη από το οξυγόνο (24 ώρες κάθε ημέρα). Εγκλωβισμένη στο σπίτι ανέστειλα κάθε δραστηριότητα. Δεν μπορούσα να περπατήσω, ούτε να κάνω απλές καθημερινές πράξεις και κάθε 15 ημέρες και για τέσσερα συναπτά έτη νοσηλευόμουν στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου».
Πότε έγινε η πρώτη συζήτηση για μεταμόσχευση, πώς έγινε η επαφή με τον γιατρό;
Η πρώτη συζήτηση για μεταμόσχευση έγινε την ίδια χρονιά όταν πλέον η κατάσταση της υγείας μου ήταν μη αναστρέψιμη. Βέβαια εκείνη την στιγμή «πάγωσα» γιατί δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μου κάτι τέτοιο, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν το σκέφτηκα καθόλου και είπα «ναι», γιατί θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι να περπατήσω, να αναπνεύσω χωρίς υποστήριξη, να κάνω όσα είχα αφήσει πίσω μου, αλλά και καινούργια πράγματα, να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου, να ξετυλίξω πάλι το νήμα της ζωής…. Ολοκληρώνοντας τον πλήρη προμεταμοσχευτικο έλεγχο ταξίδεψα σε πρώτη φάση με την οικογένεια μου στην Αυστρία, οδικώς με ασθενοφόρο, διότι τότε υπήρχε συμφωνία αναμεσά στις δυο χώρες για μεταμόσχευση πνευμόνων σε Έλληνες ασθενείς (δεν λειτουργούσε τότε το Ελληνικό πρόγραμμα μεταμοσχεύσεων), χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Πόσο καιρό ήσασταν σε αναμονή; Πέρασε από το μυαλό σας ότι ίσως να μην τα καταφέρετε;
Σε αναμονή ήμουν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Δύσκολα χρόνια και επώδυνα για εμένα και την οικογένειά μου. Η αβεβαιότητα, η αναμονή αλλά και η πιστή με συντρόφευαν σε αυτή τη διαδρομή. Πολλές φορές πέρασε από το μυαλό μου ότι μπορεί να μην τα καταφέρω και η αλήθεια είναι πως κάποια στιγμή σκέφτηκα να παραιτηθώ, να εγκαταλείψω. Τα παράτησα γιατί είχα κουραστεί πολύ σωματικά λόγω της μακροχρόνιας νοσηλείας και ψυχολογικά (καθημερινές αιμοληψίες, ισχυρή ενδοφλέβια αντιβίωση, σπασμένες φλέβες, πόνοι κ.ά.). Αλλά σύντομα κατάλαβα ότι έκανα λάθος και συνέχισα τον προσωπικό μου αγώνα, οπλίστηκα με υπομονή και πιστή αναμένοντας την ζωοποιό δωρεά-μεταμόσχευση.
Πότε και που κάνατε την επέμβαση;
Η μεταμόσχευση έγινε το 2022 στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο από την εξαιρετική και αποτελεσματική ομάδα του ελληνικού προγράμματος μεταμοσχεύσεων πνευμόνων (ιατροί, συντονιστές νοσηλευτές, κ.ά.). με διευθυντή τον κ. Τσαγκάρη Ηρακλή και επικεφαλής της ομάδας τον κ. Χαμογεωργάκη Θέμη.
Πώς αισθανθήκατε όταν βγήκατε από το χειρουργείο και πόσο άλλαξε η ζωής σας από εκείνη την ημέρα;
Η αίσθηση που είχα μετά το χειρουργείο ήταν περίεργη γιατί ήμουν ακόμα σε ζάλη από την αναισθησία και προσπαθούσα να καταλάβω τι έχει γίνει και που βρίσκομαι. Όταν συνειδητοποίησα την επόμενη μέρα πως όλα είχαν πάει καλά, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω μια βαθιά ανάσα για πρώτη φορά χωρίς οξυγόνο πλέον που την είχα τόσο μεγάλη ανάγκη μετά από χρόνια. Κυριολεκτικά είχα ξεχάσει πως είναι να αναπνέεις χωρίς υποστήριξη. Στην αρχή ήμουν ενθουσιασμένη, ζούσα ένα όνειρο, αλλά και φοβισμένη μήπως κάτι δεν εξελιχθεί ομαλά. Αλλά δόξα τω Θεώ όλα είχαν πάει εξαιρετικά καλά. Η ζωή μου άλλαξε 100%. Άρχισα ξανά να περπατάω, να τρέχω, να ασχολούμαι με τον αθλητισμό που είχα αφήσει και μου έλειπε τόσο πολύ, να βλέπω τους φίλους μου, επέστρεψα στο πανεπιστήμιο που είχα αφήσει λόγω συνθηκών. Τον τελευταίο χρόνο ζω πλέον μια φυσιολογική, γεμάτη και αξιοπρεπή ζωή χωρίς να στερούμαι κάτι. Επίσης κάθε μέρα είμαι ευγνώμων για το δώρο-μόσχευμα που μου δόθηκε και ευχαριστώ κάθε ημέρα αυτή την οικογένεια που με την απόφαση της ξαναγεννήθηκα, είναι η στιγμή που η απώλεια και το πένθος συναντά τη ζωή και τη χαρά.
Τι θα λέγατε στους ανθρώπους που περιμένουν για μεταμόσχευση, αλλά και σε αυτούς που σκέφτονται να γίνουν δωρητές οργάνων;
Στους ανθρώπους που είναι στην λίστα αναμονής για μεταμόσχευση θα πω πως ότι και να συμβαίνει δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια, ο αγώνας χρειάζεται πιστή, ισχυρό οικογενειακό περιβάλλον, γιατί όταν έρθει η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ που θα χτυπήσει το τηλέφωνο και θα τους πουν ότι βρέθηκε μόσχευμα, η ζωή τους θα αλλάξει 100% , θα ξαναζήσουν τις χάρες και τις ομορφιές της Ζωής.
Σε αυτούς που σκέφτονται να γίνουν δωρητές, θα πω ότι η απόφαση της δωρεάς είναι μονόδρομος, η απόφαση της δωρεάς δείχνει μεγαλείο ψυχής, γενναιοδωρία και ηθικό σθένος.
Δεν χωράνε δεύτερες σκέψεις, να εγγράφουν στο μητρώο δωρητών οργάνων του ΕΟΜ «χθες». Έχουν χαθεί συνάνθρωποι μας αναμένοντας μόσχευμα, στον αγώνα της ζωής δεν υπάρχουν καθυστερήσεις, καθώς ο κάθε δωρητής σώζει επτά οικογένειες και χαρίζει ζωή σε επτά συνανθρώπους μας.
Πηγή: https://www.news247.gr/ygeia/metamosxefseis-3-anthropoi-exigoun-pos-i-dorea-organon-xarizei-zoi/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου