Η ΟΝΝΕΔ Talks μιλά για τη Δωρεά Μυελού των Οστών. Η καμπάνια “Η ζωή δεν μπορεί να περιμένει” ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος είναι και εκείνος εθελοντής δότης μυελού των οστών. Στόχος της συζήτησης ήταν να περάσει το μήνυμα πως η δωρεά μυελού των οστών είναι κάτι που αφορά όλους μας. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Παύλος Μαρινάκης: «Θέλουμε κάθε νέος να ακούσει πόσο σημαντικό είναι να γίνει εθελοντής και να προσφέρει ζωή».
Ο κ. Γραφάκος, Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Επιστημονικός Διευθυντής Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» μίλησε αναλυτικά για τη δράση του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» και ανέπτυξε τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η διαδικασία: «Η μεγάλη αλλαγή στον αριθμό των εθελοντών στη χώρα μας έγινε με την ίδρυση του Οράματος Ελπίδας και κάθε χρόνο καταφέρνουμε να ξεπερνάμε το στόχο που έχουμε θέσει. Η μεταμόσχευση μυελού των οστών γίνεται με μια ειδική διαδικασία για νοσήματα όπως η οξεία λευχαιμία. Τα κύτταρα ασθενή και δότη πρέπει να ομοιάζουν γι’ αυτό αρχικά απευθυνόμαστε στο στενό οικογενειακό περιβάλλον. Κάποιες φορές, όμως, τυχαίνει να μην υπάρχει συμβατότητα και τότε οι ασθενείς πρέπει να απευθυνθούν στο μητρώο των εθελοντών δοτών προκειμένου να αναζητήσουν συμβατό δότη. Συχνά γίνεται μια παρανόηση. Πολλοί μπερδεύουν το νωτιαίο μυελό με το μυελό των οστών και νομίζουν πως η επέμβαση θα χρειαστεί να γίνει στη σπονδυλική τους στήλη. ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι δότες μυελού των οστών πρέπει να έχουν ηλικία από 18-45 έτη, να μην πάσχουν από κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας και το πιο σημαντικό: να θέλουν να προσφέρουν αγάπη και ζωή στους ανθρώπους».
Η κ. Παρασκευά είναι μητέρα ενός παιδιού που έχασε τη ζωή του πριν προλάβει να βρεθεί συμβατός δότης και ιδρυτικό μέλος της εθελοντικής ομάδας «Ανδρόνικος». Κατέθεσε κι εκείνη την δική της ιστορία: «Ο γιος μου πήγαινε ακόμα στο Γυμνάσιο, ώσπου ένα καλοκαίρι από έναν απλό πονοκέφαλο καταλήξαμε στο νοσοκομείο για να ανακαλύψουμε την ασθένειά του. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε τι συνέβαινε, όπως κάθε άνθρωπος στη θέση μας είπαμε “είναι λάθος”. Όμως δεν ήταν. Ο γιος μου δεν μπόρεσε να σωθεί γιατί δεν βρέθηκε ποτέ συμβατός δότης. Την ιστορία αυτή την αφηγούμαι όχι για να προκαλέσω θλίψη ή οίκτο. Την αφηγούμαι για να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο. Για να μη χαθούν άλλες ζωές που θα μπορούσαν να έχουν σωθεί».
Δείτε στιγμιότυπα από το τρίτο ΟΝΝΕΔ talk του δεύτερου κύκλου:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου