Ένας θάνατος μπορεί να σώσει πολλές ζωές
Φυσικά ούτε περνά από το μυαλό μας ότι υπάρχει κάποια πιθανότητα, εμείς ή κάποιος από το στενότερο περιβάλλον μας κάποια «κακιά» στιγμή να έχει ανάγκη να γίνει λήπτης οργάνου. «Αυτά είναι για τους άλλους», σκεφτόμαστε κάνοντας το σταυρό μας και φτύνοντας στο κόρφο μας, συγκινημένοι για το κακό που έπαθε ο δότης και το καλό που συνέβη στο λήπτη.
Και όμως τίποτα στη ζωή δεν μας εγγυάται ότι δεν μπορεί να βρεθούμε στη μία ή την άλλη πλευρά, δηλαδή του δότη ή του λήπτη. Και αν στη πλευρά του να γίνουμε δωρητές οργάνων είναι αποκλειστικά από δική μας βούληση, όταν βρεθούμε στην πλευρά να ψάχνουμε κατάλληλα μοσχεύματα σαν λήπτες για εμάς ή για δικό μας άνθρωπο, εξαρτάται από άλλους, οι οποίοι έγιναν δωρητές και η ζωή τους διακόπηκε πρόωρα.
Σε ένα φεστιβάλ βιβλίου το 1985 υπήρχε και ένα περίπτερο που έδινε πληροφορίες για την ιδιαιτερότητα μιας τέτοιας απόφασης και προέτρεπε τους επισκέπτες να γίνουν δωρητές οργάνων. Με έπεισαν, χωρίς δυσκολία, και έγινα δωρητής. Η ζωή, φαίνεται, θέλησε να με δοκιμάσει κατά πόσο η απόφασή μου, να γίνω δωρητής οργάνων, ήταν παρορμητική ή ήταν κάτι που πίστευα πως έπρεπε να κάνω. Ο γιος μου Νικόλας έφυγε, στα 32 του, στις 4 Μαΐου του 2012, από εγκεφαλικό ισχαιμικό επεισόδιο που κράτησε 10 μέρες. Η υγεία του ήταν άριστη και τίποτα δεν προδίκαζε ότι θα είχε ιδιαίτερο πρόβλημα με αυτήν όσο ήταν νέος. Ο Νικόλας προσέφερε ΖΩΗ σε επτά ανθρώπους. Καρδιά -καρδιακές βαλβίδες – δύο πνεύμονες – δυο νεφρούς και το ήπαρ.
Η εξέλιξη, πλέον, της ιατρικής επιστήμης δίνει τη δυνατότητα να προσφέρουμε τα υγιή όργανα ενός αδικοχαμένου σε άλλους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να υποστούν βλάβη σε κάποιο όργανό τους, όπως καρδιά, νεφρό, συκώτι και οτιδήποτε μπορεί να μεταμοσχευθεί και να κινδυνεύει η ζωή τους αν δεν βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα για την αντικατάσταση. Οι λίστες αναμονής είναι γεμάτες, είναι ατέλειωτες. Είναι όμως γεμάτες ελπίδα και εξάρτηση από ανθρώπους σαν τους δότες για την παράταση της ζωής τους.
Εμείς όμως, είτε από άγνοια είτε από κακή πληροφόρηση, προτιμούμε να προσφέρουμε όλο το σώμα μας ή το σώμα του αγαπημένου μας νεκρού, τροφή για τα σκουλήκια ενώ θα μπορούσαμε να δώσουμε ΖΩΗ και να νιώσουμε την ικανοποίηση που νοιώθω εγώ, εκτός του γεγονότος ότι σώθηκε η ζωή επτά ανθρώπων, παράλληλα όμως και για το γεγονός ότι το παιδί μου εξακολουθεί να ζει, κάπου, μέσα από αυτούς τους ανθρώπους.
Κλείνοντας κάνω έκκληση. Γίνετε δωρητές οργάνων. Και μόνο όταν θα παραλάβετε τη ειδική κάρτα με τη δήλωση που κάνατε, ότι είστε πλέον και εσείς μέρος αυτής της μεγάλης οικογένειας, αυτού του παγκόσμιου ιστού των δωρητών οργάνων, θα νιώσετε μία απέραντη αγαλλίαση και ψυχική ηρεμία που δεν περιγράφεται. Θα έχετε κάνει το καθήκον σας απέναντι στον εαυτό σας, στην οικογένειά σας, στους συνανθρώπους σας και τη κοινωνία.
Άδηλων γαρ το μέλλον
Πηγή: fyllada.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου